Dunyoga ishonma, muttahamdir puxta,
Davron oqizar yoshingni laxta-laxta.
Og‘zishta magar solsa zamona halvo,
Yutma sira ham — unga zahar omuxta.
Keksa, yosh – hayotga har kimki yetar –
Hammasi izma-iz birma-bir o‘tar.
Bu dunyo hech kimga qolmas abadiy,
Keldilar, ketamiz, kelishar, ketar.
Afsuski yigitlik mavsumi bitdi,
Ko‘klam o‘tib ketdi, qish kelib yetdi,
Yoshlik deb atalgan u sevinch qushi
Bilmadim, qachonlar keldi-yu ketdi.